Theo Hoogstraaten

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Theo Hoogstraaten
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam Theo Hoogstraaten
Geboren 9 juli 1948
Geboorteplaats Mijdrecht
Land Vlag van Nederland Nederland
Beroep schrijver en decaan
Dbnl-profiel
Website
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Theo Hoogstraaten (Mijdrecht, 9 juli 1948) is een Nederlandse kinderboekenschrijver en voormalig decaan. Hij schreef een deel van zijn boeken samen met zijn echtgenote Marianne.

Hij volgde achtereenvolgens de opleidingen Nederlandse taal en letteren, MO Geschiedenis en Opleiding voor vakdiploma illustrator.

In de jaren tachtig schreef Hoogstraaten zijn eerste jeugdboek. De rol van zijn vrouw als kritische lezer groeide uit tot die van coauteur. Na twintig jeugdboeken vonden ze het tijd om hun talent uit te dagen. Hun eerste literaire thriller, Een middag aan zee, werd goed ontvangen. Na Kruisgang en Lokvrouw is Machteloos hun vierde literaire thriller. In 2018 werd aan het schrijversduo de Gouden Vleermuis oeuvreprijs toegekend.[1]

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • De ramp (1988, herziene uitgave 2003)
  • In verzet (1989)
  • Het Nerthusmysterie (1990 (geschreven in 1984))
  • IJzige poppen (1991)
  • De sprong van de jaguar (1992)
  • De verdwenen grenadier (1993)
  • Het verraad loert (1994)
  • Tussen twee vuren (1995)
  • De spiegelvrouw (1996)
  • De liftster (1997)
  • Verraderlijke vrienden (1998)
  • Blind date (1998)
  • Het oog van de duivel (1999)
  • Hot spot (2000)
  • De toren van de zeven verdiepingen (2001)
  • De Vuurmeester (2002)
  • Victorie! (2003)
  • Loverboy (2003)
  • Last Minute (2004)
  • Victorie! (2004)
  • De Satansketting (2005)
  • Een middag aan zee (Samen met zijn echtgenote) (2005)
  • Kruisgang (2006)
  • De Michiel de Ruytercode (2007)
  • Spion op de toren (2007)
  • Webcam Girls (2008)
  • De honden van graaf Floris (2009)
  • De verloren schat van de tempelridders (2010)
  • (ff) out (2011)
  • Young Stars (2013)
  • Webcam Girls (2013)
  • Schijnwereld (2013)
  • Evenbeeld (samen met zijn echtgenote) (2014)

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]